مصرف کورتون و پوکی استخوان

کورتون چیست؟

کورتون یا کورتیکواستروئیدها نام دسته ای از داروها است که از آنها عمدتا برای کاهش التهاب استفاده میشود. این داروها ممکن است بصورت خوراکی، تزریقی، تنفسی و یا موضعی استفاده شوند. کورتون ها در درمان بیماری های روماتیسمی، آسم، بیماری های خود ایمنی، بعضی انواع سرطان ها و بسیاری از بیماری های دیگر مورد استفاده قرار میگیرند.

پوکی استخوان چیست؟

همه استخوان های بدن بخصوص استخوان های اسفنجی خلل و فرجی دارند. در استئوپروز یا پوکی استخوان این خلل و فرج زیاد شده، تراکم استخوان کاهش یافته و ضعیف میشود. این ضعف استخوان را مستعد شکستگی میکند بطوریکه ممکن است بر اثر ضربات خفیف هم استخوان دچار شکستگی شود.

یکی از عوارض مصرف طولانی مدت کورتون (به مدت بیش از سه ماه) بروز استئوپروز یا پوکی استخوان است. با اتخاذ اقداماتی میتوان میزان این عارضه را کاهش داد. در مواردی که کورتون به توسط پزشک آگاه تجویز شده باشد مصرف آن لازم بوده و بیمار نباید مصرف آن را قطع کرده و یا دوز آن را به ناگهان کاهش دهد. با این حال باید کاری کرد که عوارض آن به حداقل برسد.

استئوپروز ناشی از مصرف کورتون چیست؟

نیمی از افرادی که از کورتون به مدت طولانی استفاده میکنند دچار شکستگی های در استئوپروز خلل و فرج استخوان بیشتر میشود پاتولوژیک یا مرضی به علت پوکی استخوان میشوند. این پوکی استخوان معمولا بدنبال مصرف کورتون های خوراکی ایجاد میشود. ولی مصرف اسپری های حاوی کورتون به مدت طولانی هم میتواند موجب پوکی استخوان شود.

در کسانی که به مدت بیش از سه ماه از کورتون خوراکی استفاده میکنند باید دانسیتومتری استخوان یا سنجش تراکم استخوان انجام شود و این سنجش در دوره های زمانی تکرار شود. برحسب تراکم استخوان فرد، پزشک معالج ممکن است همراه با تجویز کورتون اقداماتی پیشگیرانه را در دستور کار قرار دهد تا از شدت پوکی استخوان ناشی از مصرف کورتون بکاهد.

در افرادی که به مدت بیش از سه ماه کورتون خوراکی استفاده میکنند پزشک معالج برحسب مورد از اقداماتی استفاده میکند تا احتمال بروز پوکی استخوان را کاهش داده و یا از شدت آن بکاهد.

مهمترین این اقدامات عبارتند از:

– کاهش مصرف سیگار و الکل
– انجام ورزش
– مصرف کلسیم و ویتامین D
– میزان مصرف کورتون : حداقل میزان کورتون در حداقل زمان ممکن مصرف شود.