دیابت و درد شایع مفاصل
دیابت یک بیماری مزمن است که با مشکلات انسولین و قند خون یا به عنوان گلوکز خون شناخته می شود. انسولین هورمونی است که گلوکز خون را به سلولهای بدن می رساند. اگر فردی بیش از حد معمول سطح گلوکز خون بالا داشته باشد و تحت درمان قرار نگیرد، می تواند منجر به طیف وسیعی از بیماری ها شود.
دیابت نوع یک بیماری خود ایمنی است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که لوزالمعده انسولین تولید نمی کند. دیابت نوع ۲ یک بیماری اکتسابی است. این باعث می شود بدن انسولین کمتری تولید کند و هورمون عملکرد موثری ندارد. تحقیقات نشان می دهد، افراد دیابتی تقریباً دو برابر بیشتر در معرض آرتروز هستند.
مشکلات اسکلتی عضلانی
با گذشت زمان، اگر فردی درمان موثری دریافت نکند، دیابت می تواند منجر به خرابی سیستم اسکلتی عضلانی شود. این می تواند آسیب مفصلی و محدودیت حرکت مفصلی را در بر داشته باشد.دیابت همچنین می تواند باعث تغییر در اعصاب و رگ های خونی کوچک شود. در نتیجه، ناهنجاری های دست در بین افراد مبتلا بسیار شایع است.برخی شرایط مفصلی در افراد دیابتی نوع ۱ یا ۲ ایجاد می شود.
مشکلات مفصلی اغلب با طول مدت و کنترل دیابت ارتباط دارد. این شرایط عبارتند از:
- سندرم تونل کارپ
- انقباض دوپویترن، یا کشیدن کف دست ها
- انگشت اشاره
بعضی از افراد دیابتی ضخامت پوست انگشتان را همراه با کاهش تحرک در مفصل دارند. همچنین ممکن است افراد به دلیل یخ زدگی شانه یا تاندینیت کاف روتاتور درد شانه را تجربه کنند.
مفصل شارکو که به آن آرتروپاتی نوروپاتیک نیز گفته می شود، از آسیب عصبی ناشی از دیابت ناشی می شود.این عارضه در پاها و قوزک افراد دیابتی مشاهده می شود. آسیب عصبی در پا در میان دیابتی ها معمول است؛ آسیبی که ممکن است منجر به مفصل شارکو شود.
علائم این عارضه:
- مفاصل دردناک
- تورم و قرمزی
- بی حسی
- گرم بودن یک ناحیه هنگام لمس
- تغییرات در ظاهر پا
سخن پایانی
دیابت به صورت مستقیم و غیر مستقیم باعث ساییدگی استخوان‌ها و ایجاد درد در مفاصل بدن می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از آسیب‌های مفصلی کنترل وزن است. بیماران دیابتی در بیشتر موارد می‌توانند با کاهش وزن خود دردهای مفصلی را کاهش دهند. در صورتی که فردی به دلیل داشتن بیماری دیابت با دردهای شدیدی در ناحیه مفصل همراه است، باید هرچه سریع‌تر به پزشک متخصص مراجعه کند.
