دررفتگی شانه
شانه متحرک ترین مفصل بدن است. این مفصل میتواند در خیلی از جهت ها بچرخد ولی همین خصوصیت باعث میشود احتمال در رفتگی مفصل هم بیشتر از مفصل های دیگر شود. پایداری مفصل شانه عمدتا به به وسیله بافت هایی که در نزدیکی مفصل موجود است تأمین می شود.
کپسول مفصلی و لیگامان ها و عضلات پیرامون مفصل، سر استخوان بازو را در سر جایش در درون حفره گلنوئید استوار نگه می دارند. در حین در رفتگی مفصلی، این بافت ها پاره می شوند.
انواع دررفتگی شانه
- در رفتگی قدامی
- در رفتگی خلفی
دررفتگی قدامی شانه بسیار رایج تر از دررفتگی خلفی است. شایع ترین علل دررفتگی مفصل شانه به زمین خوردن با کف دست یا بر روی شانه است.شایع ترین نوع دررفتگی قدامی شانه حالتی است که در آن کپسول مفصل شانه در قسمت جلویی پاره شده و سر استخوان بازو از آن بیرون می آید.
علایم و نشانه ها دررفتگی شانه
- درد شانه و بازو که با حرکت دادن بازو تشدید میشود
- ایجاد برامدگی در جلو یا پشت شانه آسیب دیده
- ایجاد ظاهر متفاوت برای شانه ها
- قرمزی و ورم در محل شانه آسیب دیده
- اسپاسم عضله
- ضعف، بی حسی، یا احساس سوزش در شانه و بازوی آسیب دیده
علت های دررفتگی شانه
- تروما ربطی به ورزش ندارد. ضربه محکم به شانه در هنگام تصادف وسیله نقلیه موتوری میتواند باعث دررفتگی شود.
- فرود ناخوشایند پس از سقوط، مانند افتادن از روی نردبان یا زمین‌خوردن
- ناهنجاری‌های ساختاری می‌توانند عامل در رفتگی شانه در برخی از افراد باشد.
- سن از دلایل دیگر در رفتن شانه‌هاست. با افزایش سن، ماهیچه‌ها و رباط‌هایی که مفصل شانه را در کنار هم نگه می‌دارند ضعیف می‌شوند و مفصل را مستعد دررفتگی می‌کند.
پزشکان ارتوپدی متخصصانی هستند که درد شانه و بازو را تشخیص داده و درمان می‌کنند؛ بنابراین درصورتی‌که هر یک از علائم در رفتگی شانه‌ها را تجربه می‌کنید باید به یک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.
