علائم و درمان آرنج تنیس بازان
آرنج تنیس بازان (اپی کوندیلیت جانبی) زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌های آرنج به دلیل حرکت مکرر در مچ دست و بازو بیش از حد تحت فشار باشند و در نهایت منجر به درد می‌شود.
تنها ورزشکاران به این بیماری مبتلا نمی‌شوند، گاهی برخی به واسطه شغلی که دارند مجبور به انجام حرکات تکراری در دست خود هستند مانند لوله کش‌ها، نقاش‌ها، نجارها و…
حرکات مکرر بازو باعث ضعیف شدن عضلات بازو و پاره شدن تاندون‌هایی می‌شود که ماهیچه را به استخوان متصل می‌کند.
این عارضه زمانی که دستان خود را خم و صاف می‌کنید یا وسایل را می‌گیرید و بلند می‌کنید، منجر به درد می‌شود. اغلب افراد بدون عمل جراحی تسکین پیدا می‌کنند.
آرنج تنیس بازان آسیب ناشی از استفاده بیش از حد دست است و زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌ها بیش از حد تحت فشار باشند. در نهایت منجر به التهاب، انحطاط و پارگی احتمالی می‌شود.
آرنج تنیس بازان چه علائمی دارد؟
درد مرتبط با این عارضه ممکن است از قسمت بیرونی آرنج به ساعد و مچ دست گسترش پیدا کند. درد و احساس ضعف در این مواقع ایجاد می‌شود:
- دست بدهید یا وسیله‌ای را بگیرید.
- دستگیره در را بچرخانید.
- یک فنجان چای را بگیرید.
اگر راهکارهای خود مراقبتی مانند استراحت دادن به دست، استفاده از یخ، مصرف مسکن‌های بدون نسخه، درد و حساسیت ایجاد شده را در آرنج را کاهش نداد، حتما می‌بایست به متخصص ارتوپدی در کرج مراجعه کنید.
علت ایجاد آرنج تنیس بازان چیست؟
این بیماری به دلیل آسیب‌دیدگی بیش از حد یا فشار عضلانی ایجاد می‌شود. به‌طور کلی هنگام انقباضات مکرر در عضلات ساعد برای صاف کردن، بالا بردن دست و مچ ایجاد می‌شود.
حرکات مکرر و فشار به بافت ممکن است منجر به یک سری از پارگی‌های ریز در تاندون‌ها شود. همانطور که از نام این بیماری پیداست، بازی مکرر تنیس، یکی از دلایل احتمالی ایجاد آرنج تنیس بازان است.
با این حال بسیاری از حرکات تکراری با دست می‌تواند باعث ایجاد این بیماری شود که این موارد به شرح زیر است:
- استفاده از ابزار لوله کشی
- رنگ آمیزی
- خرد کردن مواد غذایی به‌طور مداوم برای آشپزی
- استفاده مکرر از موس کامپیوتر
عوامل خطرساز در ایجاد بیماری آرنج تنیس بازان
عوامل خطرسازی که می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد به شرح زیر است:
سن
در حالی که این بیماری همه افراد در سنین مختلف را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ اما، در بزرگسالان بین ۳۰ تا ۵۰ سال بسیار شایع‌تر است.
داشتن فعالیت‌های خاص
افرادی که به واسطه شغلی که دارند، مجبور به حرکات مکرر دست خود هستند، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
به عنوان مثال می‌توان به افرادی که شغل لوله کشی، نقاشی، نجاری و… دارند اشاره کرد.
آرنج تنیس بازان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
طی معاینه فیزیکی پزشک ممکن است به قسمت آسیب‌دیده فشار وارد کند یا اینکه از بیمار خواسته شود که آرنج، مچ دست و انگشتان به روش‌های مختلفی حرکت دهد.
در بسیاری از موارد سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی، اطلاعات کافی را برای تشخیص آرنج تنیس بازان در اختیار پزشک قرار می‌دهد.
اما، اگر پزشک مشکوک به مشکلات دیگری نیز بشود، ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس یا انواع دیگری از آزمایش‌های تشخیصی را از بیمار درخواست کند.
چه درمانی برای آرنج تنیس بازان وجود دارد؟
در اغلب مواقع این بیماری خود به خود درمان می‌شود؛ اما، اگر داروهای بدون نسخه و سایر اقدامات خود درمانی کمکی جهت درمان نکند، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد دهد. در موارد شدید آرنج تنیس بازان ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست تمریناتی را به شما آموزش می‌دهد تا به تدریج تمرینات کششی و تقویتی را در عضلات انجام دهید، به خصوص عضلات ساعد.
همچنین استفاده از بریس ساعد ممکن است فشار وارد شده بر بافت آسیب‌دیده را کاهش دهد. این عارضه را نباید با آرنج گلف بازان اشتباه گرفت.
جراحی یا روش‌های دیگر
تزریق
از دیگر راهکارهای درمانی می‌توان به تزریق پلاسمای غنی از پلاکت، بوتاکس یا نوعی محرک اشاره کرد که به تاندون تزریق می‌کنند. استفاده از سوزن خشک در قسمت آسیب‌دیده نیز می‌تواند کاربردی و موثر باشد.
عمل جراحی
اگر علائم ناشی از آرنج تنیس بازان پس از ۶ تا ۱۲ ماه با درمان‌های غیر جراحی بهبود پیدا نکرد، ممکن است کاندیدای عمل جراحی برای برداشتن بافت آسیب‌دیده باشید.
این نوع از روش‌های درمانی را می‌توان از طریق یک برش بزرگ یا از طریق چندین برش کوچک انجام داد. تمرینات توانبخشی برای بهبودی بسیار مهم است.
درمان خانگی آرنج تنیس بازان
پزشک ممکن است توصیه‌هایی در خصوص روش‌های درمان خانگی و خود مراقبتی در نظر داشته باشد:
استراحت دادن به دست
از فعالیت‌هایی که منجر به تشدید درد آرنج می‌شود، خودداری کنید.
مصرف مسکن‌ها
مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن را مصرف کنید.
استفاده از یخ
یخ یا کیسه سرد را به مدت ۱۵ دقیقه، سه تا چهار بار در روز بر قسمت آسیب‌دیده بگذارید.
یادگیری تکنیک صحیح
مطمئن شوید که حین فعالیت از تکنیک صحیحی استفاده می‌کنید و از حرکاتی مکرر که منجر به آسیب رسیدن به مچ دست می‌شود، خودداری کنید.
ورزش برای آرنج تنیس بازان
چندین حرکات ساده جهت انعطاف و تقویت عضلات وجود دارد که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد:
- در ابتدا باید هر انگشت شست با دیگر انگشتان، به ترتیب تماس داشته باشد.
- در حالی که دستان خود را روی پا گذاشته‌اید، برگردانید. به صورتی که کف دست خود را ببینید.
- مچ دست خود را به طرفین بچرخانید.
- دستان خود را به سمت جلو ببرید و مچ دست خود را از هر دو طرف خم کنید.
- یک توپ کوچک یا جوراب را فشار دهید.
- در حالی که دست خود را به صورت صاف روی میز گذاشته‌اید، به طرفین تکان دهید.
- در حالی که دست را کاملا صاف روی میز گذاشته‌اید، مچ را به سمت بالا و پایین ببرید.
