بیماری پاژه استخوان چیست؟
بیماری پاژه استخوان در روند ترمیم طبیعی بدن اختلال ایجاد می‌کند. به این صورت که بافت استخوانی جدید به تدریج جایگزین بافت استخوانی قدیمی می‌شود. با گذشت زمان استخوان‌ها شکننده و بد شکل می‌شوند.
لگن، جمجمه، ستون فقرات و پاها بیشتر تحت تاثیر قرار دارند. با افزایش سن و در صورت وجود اختلال در اعضای خانواده، احتمال ایجاد بیماری پاژه افزایش پیدا خواهد کرد.
از عوارض بیماری پاژه استخوانی می‌توان به شکستگی استخوان، کاهش شنوایی و فشار به عصب در ستون فقرات اشاره کرد.
بیماری پاژه استخوانی چه علائمی دارد؟
اغلب افرادی که دچار بیماری پاژه استخوان هستند، هیچ علائمی ندارند. زمانی که علائمی در فرد ظاهر می‌شود، شایع‌ترین شکایات بیماران مرتبط با درد است.
از آنجایی که این بیماری باعث می‌شود بدن سریع‌تر از حد معمول استخوان جدید تولید کند، این تولید و ترمیم سریع باعث می‌شود که در نهایت بیمار استخوان‌های ضعیف‌تری نسبت به استخوان‌های طبیعی داشته باشد. چنین شرایطی می‌تواند منجر به درد، تغییر شکل و شکستگی استخوان شود.
این بیماری ممکن است تنها یک یا دو قسمت از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد. علائم بیمار به قسمت آسیب‌دیده بدن بستگی دارد.
لگن
بیماری پاژه در استخوان لگن منجر به درد لگن می‌شود.
جمجمه
رشد بیش از حد استخوان در جمجمه منجر به کاهش شنوایی یا سردرد می‌شود.
ستون فقرات
اگر ستون فقرات آسیب دیده باشد، ریشه‌های عصبی دچار فشردگی می‌شوند. چنین حالتی علائمی مانند درد، سوزن سوزن شدن و بی حسی در بازو یا پاها را به همراه دارد.
پا
با ضعیف شدن استخوان‌ها، پا ممکن است خم شود و دچار پای کمانی یا چنبری شوید. بزرگ شدن و بدشکلی استخوان‌های پا می‌تواند فشار بیشتری بر مفاصل مجاور وارد کند که ممکن است چنین شرایطی منجر به آرتروز لگن یا زانو شود.
زمانی که باید به پزشک مراجعه کنید
در صورت داشتن هر یک از این موارد با پزشک متخصص ارتوپدی در کرج مشورت داشته باشید:
- درد در استخوان‌ها و مفاصل
- سوزن سوزن شدن و احساس ضعف شدید
- تغییر شکل استخوان
- کاهش شنوایی بدون دلیل به خصوص اگر در یک طرف باشد.
علت ایجاد پاژه استخوانی چیست؟
علت ایجاد این بیماری مشخص نیست. محققین معتقدند که ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد این بیماری موثر است.
برخی دیگر اینگونه ذکر می‌کنند که بیماری پاژه استخوان مرتبط با عفونت ویروسی در سلول‌های استخوانی است.
عوامل خطر در ایجاد بیماری پاژه
مواردی که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری پاژه را افزایش دهد به شرح زیر است:
سن
افراد بالای ۵۰ سال بیشتر دچار این بیماری می‌شوند.
جنسیت
آقایان بیشتر از خانم‌ها مبتلا می‌شوند.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر از سایر افراد است.
بیماری پاژه استخوانی چه عوارضی دارد؟
در اغلب مواقع پاژه استخوانی به آرامی پیشرفت می‌کند. تقریبا در همه افراد این بیماری قابل کنترل است. عوارض احتمالی به شرح زیر است:
شکستگی و تغییر شکل استخوان
استخوان‌های ضعیف و آسیب‌دیده در معرض شکستگی قرار دارند. رگ‌های خونی اضافی در این استخوان‌های تغییرشکل‌یافته نیز باعث خونریزی بیشتر آنها در حین جراحی می‌شود. استخوان‌های پا نیز ممکن است خم شود و بر توانایی راه رفتن تاثیرگذار باشد.
آرتروز
بد شکل شدن استخوان‌ها می‌تواند میزان استرس را بر مفاصل مجاور افزایش دهد و در نهایت منجر به آرتروز شود.
مشکلات عصبی
زمانی که پاژه استخوانی در قسمتی باشد که عصب از استخوان عبور کند مانند ستون فقرات و جمجمه، رشد بیش از حد استخوان منجر به فشردگی و آسیب‌دیدگی عصب می‌شود که علائمی مانند درد، ضعف، سوزن سوزن شدن در پا یا بازو را به همراه دارد و گاهی کاهش شنوایی در برخی ایجاد می‌شود.
نارسایی قلبی
در موارد شدید ممکن است قلب برای پمپاژ خون به قسمت آسیب‌دیده بیشتر کار کند. گاهی اوقات این افزایش فعالیت قلب منجر به نارسایی قلبی می‌شود.
سرطان استخوان
احتمال ایجاد سرطان استخوان در ۱ درصد از افراد مبتلا به بیماری پاژه استخوانی وجود دارد.
بیماری پاژه استخوانی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
ابتدا متخصص ارتوپدی معاینات فیزیکی را برای بیمار انجام می‌دهد و قسمت‌هایی که به باعث ایجاد درد می‌شود را بررسی می‌کند. همچنین ممکن است آزمایشات عکسبرداری و آزمایش خون را از بیمار درخواست کند.
آزمایش تصویربرداری
تغییرات استخوانی را با این روش شناسایی می‌کنند:
- اشعه ایکس
- اسکن استخوان
آزمایش خون
افرادی که مبتلا به بیماری پاژه استخوان هستند سطح قلیایی فسفاتاز در خونشان بالاست که با انجام آزمایش خون مشخص می‌شود.
پاژه استخوان چه درمانی دارد؟
اگر علائم ندارید، ممکن است نیازی به درمان هم نداشته باشید. با این حال اگر بیماری فعال باشد، می‌تواند بر نقاط خطرناک بدن مانند جمجمه یا ستون فقرات تاثیر بگذارد.
پزشک ممکن است برای جلوگیری از عوارض شروع اقدامات درمانی را توصیه کند، حتی اگر علائم این بیماری را نداشته باشید.
درمان دارویی
داروی مخصوص پوکی استخوان متداول‌ترین دارویی است که برای این بیماری تجویز می‌شود.
جراحی
در موارد نادر ممکن است بیمار نیاز به عمل جراحی به‌طور مثال برای ترمیم شکستگی داشته باشد.
