آرتریت سپتیک؛ عفونت مفصل
آرتریت سپتیک نوعی عفونت دردناک در مفصل است که می‌تواند به دلیل میکروب‌هایی که در قسمت دیگر بدن در خون جریان پیدا می‌کند، ایجاد شود.
علاوه بر این، آرتریت سپتیک ممکن است زمانی رخ دهد که آسیبی مانند گزش یا ضربه حیوان، میکروب‌ها را مستقیما به مفصل منتقل کند.
معمولا نوزادان یا بزرگسالان به این بیماری مبتلا می‌شوند. افرادی که مفصل مصنوعی دارند نیز در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
معمولا قسمت‌هایی از جمله زانوها بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند. آرتریت سپتیک همچنین می‌تواند باسن، شانه‌ها و سایر مفصل را تحت تاثیر قرار دهد.
این عفونت به سرعت به مفاصل آسیب می‌رساند؛ بنابراین، درمان زود هنگام بسیار حائز اهمیت است. معمولا درمانی که برای این بیماری در نظر گرفته می‌شود، تخلیه مفصل با سوزن یا با انجام عمل جراحی است. معمولا برای تکمیل درمان آنتی بیوتیک نیز تجویز می‌شود.
آرتریت سپتیک چه علائمی دارد؟
این بیماری معمولا منجر به ناراحتی شدید در بیمار و مشکل در استفاده از مفصل آسیب دیده می‌شود. ممکن است بیمارانی که دچار این بیماری هستند مفاصل متورم، قرمز و حتی احساس گرما در این قسمت داشته باشند.
چنانچه آرتریت سپتیک در مفصل مصنوعی رخ دهد، علائم و نشانه‌هایی مانند درد و تورم جزئی ممکن است ماه یا سال‌ها پس از عمل تعویض مفصل زانو طی جراحی تعویض مفصل ایجاد شود.
همچنین گاهی مفصل دچار شل شدگی می‌شود که در حین حرکت دادن آن یا هنگام ایجاد فشار روی مفصل منجر به درد می‌شود.
معمولا هنگام استراحت کردن درد برطرف می‌شود. در موارد شدید این بیماری، مفصل ممکن است دچار دررفتگی شود.
در این مواقع باید به پزشک مراجعه کنید
در صورت درد شدید در مفصل که به صورت ناگهانی ایجاد می‌شود، باید به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع می‌تواند به حداقل رساندن آسیب مفصلی کمک کند.
اگر مفصل مصنوعی دارید، در صورت احساس درد هنگام استفاده از آن حتما به پزشک مراجعه کنید.
علت ایجاد آرتریت سپتیک چیست؟
آرتریت سپتیک می‌تواند به دلیل عفونت‌های باکتریایی، ویروسی یا قارچی باشد. عفونت باکتریایی با استافیلوکوکوس اورئوس (استاف) شایع‌ترین علت ایجاد این بیماری است. استاف معمولا حتی روی پوست سالم نیز زندگی می‌کند.
به طور کلی این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که عفونتی مانند عفونت پوستی یا عفونت مجاری ادراری از طریق جریان خون به مفصل سرایت پیدا می‌کند.
در حقیقت مشکلاتی از قبیل زخم سوراخ شده، تزریق دارو یا جراحی نزدیک مفصل از جمله جراحی تعویض مفصل می‌تواند منجر به ورود میکروب به مفصل شود.
بیشتر بخوانید: عمل تعویض مفصل شانه
پوشش مفصل معمولا توانایی کمی در محافظت از خود در برابر عفونت دارد. در این مواقع واکنش بدن به عفونت مانند التهاب می‌تواند فشار را افزایش دهد و جریان خون را داخل مفصل کاهش دهد، در نهایت منجر به آسیب دیدگی خواهد شد.
عوامل خطر در ایجاد آرتریت سپتیک
مواردی که می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد به شرح زیر است:
مشکلات ایجاد شده در مفصل
مشکلات و بیماری‌های مزمن مانند آرتروز، نقرس، روماتیسم مفصلی، لوپوس، سابقه جراحی در مفصل و آسیب مفصلی می‌تواند خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش دهد.
مفصل مصنوعی
در صورت جابه‌جایی مفصل ممکن است باکتری‌ها در مفصل مصنوعی قرار بگیرند یا عفونت از سایر قسمت‌های بدن به جریان خون منتقل شود و قسمت مصنوعی مفصل را آلوده کند.
پوست نازک و شکننده
- پوستی که به راحتی دچار پارگی یا ترک می‌شود و روند ترمیم ضعیفی دارد. همچنین در این شرایط باکتری‌ها به راحتی به بدن وارد می‌شود.
- مشکلات پوستی از جمله پسوریازیس و اگزما خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش می‌دهد، مانند زخم‌های پوستی عفونی.
- افرادی که به طور مرتب دارو تزریق می‌کنند، در محل تزریق بیشتر در معرض عفونت قرار می‌گیرند.
سیستم ایمنی ضعیف
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت سپتیک قرار دارند. این دسته از افراد مشکلاتی از قبیل دیابت، مشکلات کلیوی و کبدی دارند که از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند.
ترومای مفصلی
گزش حیوانات، زخم‌های سوراخ شده یا بریدگی روی مفصل می‌تواند شما را در معرض ابتلا به آرتریت سپتیک قرار دهد.
مصرف دارو
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به دلیل مصرف دارو ممکن است سیستم ایمنی سرکوب شده داشته باشند. از این رو بیشتر در معرض بیماری‌های روماتوئید قرار دارند.
تشخیص آرتریت سپتیک در افراد مبتلا به این بیماری بسیار دشوار است؛ چراکه، علائم و نشانه‌های ناشی از این بیماری با سایر مشکلات مشابه است.
عوارض ناشی از آرتریت سپتیک
در صورتی که در روند درمان ت
اخیری وجود داشته باشد، آرتریت سپتیک می‌تواند منجر به تخریب مفصل و آسیب دائمی شود.
اگر آرتریت سپتیک در مفصل مصنوعی ایجاد شود عوارض ناشی از آن می‌تواند شامل شل شدگی یا دررفتگی مفصل باشد.
نحوه تشخیص آرتریت سپتیک چگونه است؟
آزمایشات و بررسی‌های زیر معمولا به تشخیص آرتریت سپتیک کمک می‌کند:
تجزیه و تحلیل مایع مفصلی
عفونت‌ها می‌توانند رنگ، قوام، حجم و ترکیب مایع درون مفصل شما را تغییر دهند. نمونه‌ای از این مایع را می‌توان با استفاده از سوزن از مفصل آسیب‌دیده برداشت.
در آزمایشگاه مشخص می‌شود که چه عضوی می‌تواند عفونت شروع شده و با توجه علت آن بهترین راهکار درمانی در نظر گرفته خواهد شد.
آزمایش خون
با انجام این آزمایش مشخص می‌شود که آیا علائم عفونت در خون شما وجود دارد یا خیر.
آزمایشات تصویربرداری
اشعه ایکس و سایر آزمایشات تصویربرداری از مفصل آسیب‌دیده می‌تواند آسیب مفصلی یا شل شدن مفصل مصنوعی را مورد بررسی قرار دهد.
در صورتی که پزشک به عفونت مفصل مصنوعی مشکوک شود، اسکن تخصصی که شامل بلع یا تزریق مقداری از موارد شیمیایی رادیواکتیو است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آرتریت سپتیک چگونه درمان می‌شود؟
پزشکان جهت درمان آرتریت سپتیک راهکارهایی از جمله مصرف داروهای آنتی بیوتیک و تخلیه مفصل را برای بیمار در نظر می‌گیرند. هر یک از این روش‌های درمانی را در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد.
تخلیه مفصل
خارج کردن مایع مفصلی آلوده بسیار مهم است. روش‌های تخلیه شامل موارد زیر است:
سوزن
در برخی از موارد پزشک می‌تواند مایع آلوده را با سوزنی که در مفصل وارد شده است، خارج کند.
آرتروسکوپی
در آرتروسکوپی یک لوله انعطاف پذیر همراه با دوربین که ابتدای لوله قرار گرفته است از طریق چند برش در مفصل شما قرار می‌گیرد.
سپس لوله‌های مکش از طریق برش‌های کوچک در اطراف مفصل وارد می‌شوند. آرتروسکوپی شانه و آرتروسکوپی زانو از جمله این جراحی‌ها هستند.
جراحی باز
تخلیه برخی از مفاصل مانند لگن با سوزن یا آرتروسکوپی کاری دشوارتر است، بنابراین امکان دارد نیاز به یک عمل جراحی داشته باشد.
آنتی بیوتیک‌ها
برای انتخاب موثرترین دارو پزشک باید میکروبی را که منجر به عفونت می‌شود، شناسایی کند. معمولا در ابتدا آنتی بیوتیک‌ها به صورت تزریقی برای بیماران تجویز می‌شود.
سپس برای ادامه درمان می‌توان این دارو را به صورت خوراکی مصرف کرد. معمولا روند درمان ۲ تا ۶ هفته به طول می‌انجامد.
آنتی بیوتیک‌ها دارای عوارض جانبی مانند حالت تهوع، استفراغ و اسهال هستند. گاهی ممکن است واکنش‌های آلرژیک نیز ایجاد شود.
خارج کردن مفصل مصنوعی
در صورتی که مفصل مصنوعی دچار عفونت شده باشد، درمانی که در اغلب مواقع برای افراد در نظر گرفته می‌شود خارج کردن مفصل و جایگزین کردن آن با اسپیسر مفصل است، وسیله‌ای که از سیمان آنتی بیوتیک تهیه شده است.
چند ماه بعد نیز یک مفصل جایگزین قرار داده می‌شود. گاهی ممکن است مفصل مصنوعی برداشته نشود، پزشک مفصل را تمیز کرده و قسمت آسیب دیده را خارج می‌کند.
اما مفصل مصنوعی در جای خود باقی خواهند ماند. تا چندین ماه پزشک آنتی بیوتیک تجویز می‌کند تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود.
سایر راهکارهای درمانی
راهکارهای درمانی دیگر که برای کاهش درد ممکن است برای بیماران در نظر گرفته شود به شرح زیر است:
- استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- آتل بندی مفصل آسیب دیده
- فیزیوتراپی
- استراحت دادن به مفصل
کلام آخر
آرتریت سپتیک اگر به موقع بررسی شود، درمان خواهد شد. معمولا بیماران طی ۴۸ ساعت پس از شروع درمان متوجه بهبود علائم خود می‌شوند.
در صورت عدم درمان آرتریت مفصلی می‌تواند مشکلاتی اعم از آسیب مفصلی را به همراه داشته باشد. اگر احساس درد یا تورم در مفصل داشتید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
